Bizim ana çağrımız Mesih'edir. Os Guinnes ''Çağrı'' isminde kitabında şöyle der; "Öncelikli olarak ve hepsinden önemlisi biz Birine (Tanrı'ya) çağrıldık, birşeye veya bir yere değil." Kitabında aynı zamanda Tanrı'nın bizi bir görev için çağırdığını vurgular. Tanrı'nın bizimle ilgili planı sahip olduğumuz mesleğimizi de kapsar.

Genç bir imanlı iken Tanrı'ya tamamen hizmet edebilmem için "tam zamanlı" Hıristiyan bir işte çalışmam gerektiğini düşünmüştüm. Ama ilgi alanım ve eğitim geçmişim beni mühendislik ve iş hayatına doğru yönlendirdi. Rabden bana yol göstermesini istediğimde, O'nun "John, seni işletmecilik yapman için çağırdım. Bu işi tüm kalbinle yap." dediğini hissettim."

Birçok Mesih inanlısı çağrısının ne olduğunu bilmek için uğraşır. Kültürümüz "kutsal" ve "seküler" arasında yanlış bir ayırım yapar ve kutsal olan aktiviteleri daha soylu olarak değerlendirir. Ne Mesih İsa ne de O'nun takipçileri böyle bir bakışa sahip değildiler. A. W. Tozer ''Tanrı'nın Peşinde''; "Kutsal-seküler zıtlığının İncilsel bir dayanağı yoktur'' der.

Tanrı insanları birçok onurlu uğraşıya davet eder -- eğitimden mühendisliğe, çiftçilikten fabrika işçiliğine, çocuk büyütmekten şirket yönetmeye kadar. Burada talep edilen bu aktiviteleri, Tanrı'nın tasarımının tersine hareket etmeden O'nun tasarımına uygun olarak yürütebilmektir,.

Mesleki yönden başarılı olmak için şöyle düşünün: Yeteneklerim nelerdir? Nelerden zevk alıyorum? Eğitimim ve deneyimlerim bana neler kazandırdı? Tanrı'nın esenliğini hangi işi yaparken daha çok hissediyorum? Yaptığımız iş aldığımız maaştan ötedir. Tanrı'nın sizi nereye çağırdığını bulun ve yeteneklerinizin elverdiği en iyi şekilde onu yapın.

26 Gün: İşime, benim Tanrımmış gibi hizmet etmek değil, İşimi yaparken gerçek Tanrı'ya Hizmet etmek